Marillion is een bandje dat het in de regel goed voor heeft met haar fanbase. En met haar fanclubs. Morgen staat er weer een fanclubdag op het programma. Dat klinkt overigens inteelteriger dan het in werkelijkheid is. 3 heren van de band komen een mopje acoustisch spelen, d’r is nog wat andere levende muziek en men kan wat vragen stellen aan de band. Gelardeerd met videomateriaal, een ruilbeurs en een loterij levert dat altijd een prettige daginvulling op. De fanclub is 20 jaar jong en zij claimt tevens dat dit de 10e fanclubdag is. Jubilea alom. Mijn allereerste ontmoeting met de band was tijdens de fanclubdag op 12 november 1988. Fish was foetsie en H was nog in geen velden danwel wegen te bekennen. Ergo: een legendarisch optreden van een band zonder zanger. De vocalen waren voor rekening van het publiek. De bootleg vindt nog wel eens zijn weg naar de cd-speler, want met 2x Freaks en een geinige Gimme some lovin’ was het een avond die ik mij blijf heugen. Morgen mogen we weer. D’r zijn nog een paar kaartjes aan de kassa te krijgen, overigens.

Héél soms ben ik blij dat mijn fototoestel ook mpg-jes kan maken. Met nadruk op ‘héél’, want die functionaliteit wordt dan ook maar héél sporadisch aangesproken. Op 17 september voor het laatst, en dan ook slechts voor een korte poos. Nét genoeg voor een reepje ‘Easter’ en een reepje ‘Cover my eyes’. Dit in het kader van het afkickproces. Je moet alle emoties rondom je verslaving delen met anderen. Bij deze dus. 2MB en 4MB, dus voor dat handjevol inbellenden onder u is het wellicht minder interessant.

Wat hebben de Marillionconcerten van 2 mei, 3 mei, 4 mei, 11 juli en 16 september met elkaar gemeen ? Ja, het waren allemaal fantastische avonden. En ja, we kregen er maar geen genoeg van. Maar de beste overeenkomst is dat we dat laatste nu wel heel letterlijk kunnen nemen, want met goede vrind Soulseek zijn audience recordings van deze data te downloaden. Amper 2 weken terug en nu al te beluisteren vanuit uw luie stoel. Ook prettig om jezelf terug te horen, zeker wanneer het een luide schreeuw betreft bij het intro van Quartz (Vredenburg 16-09, 101m22s)

Met enige weemoed namen we vanavond afscheid van een bijzonder goedgevuld concertjaar voor wat betreft Marillion. Het achtste concert werd tevens een van de hoogtepunten van 2004 met wederom enkele verrassingen in de setlist. Het wat oudere publiek (vergeleken met gisteren) kwam wat trager op gang maar aan het eind ging het Utrechtse dak er alsnog compleet af. Niet voor niets werden Easter en Uninvited Guest van stal gehaald, iets wat in deze minitour tot nu toe nog niet gebeurde. Een prima zitplek deze keer, dankzij het meezittende verkeer en dito MacDonaldsbezoek. Dat de terugreis werd opgeleukt met een gigantische omleiding en een stukje file mocht de pret niet drukken. De aangeschafte Remixomatosis-cd (waarvoor ik ook nog heel trots 2 inzendingen had gemaakt, weet u nog) zorgde voor het nodige vermaak. Ooit willen weten hoe Marillion zou klinken als het een latin bruiloftorkest zou zijn geweest ? Kopen dat ding. Hilarisch.

Tot zover. 8 x. Het was me een waar genoegen. Het zal wennen worden de komende maanden…

The Invisible Man
Marbles I
You’re Gone
Angelina
Marbles II
Don’t Hurt Yourself
Fantastic Place
Marbles III
Drilling Holes
Marbles IV
Neverland

Bridge
Living with the Big Lie
Go
Waiting to Happen
Rich
Three Minute Boy (Let it be intro)
Between You and Me

The Damage
Uninvited Guest

Easter
Cover My Eyes

Tja, wat moet je er nog over zeggen ? Voor de zevende keer dit jaar Invisible Man, Fantastic Place en Neverland. Voor de zevende keer kijken naar 5 mannen van bovengemiddelde leeftijd die nog steeds eenzaam en alleen aan de top staan. Gaat het niet vervelen ? Nee dus. Zeker niet wanneer de Marbles de hoofdmoot van de avond is en de 2e set telkens weer subtiel gewijzigd is ten opzichte van het vorige concert. The Space. Three minute boy. Damn fine, thank you. Samen met Quartz en Go! waren dat toch wel de uitschieters. Jammer alleen dat we erg hoog in Vredenburg zaten vanwege de ongehoord drukke koopavondspits en dientengevolge veraf gelegen parkeerplek. Maar goed: vanavond wacht een herkansing. Voorlopig de laatste x naar Marillion. Voor wat dit jaar betreft in ieder geval wel. Nummertje 8. Morgen meer 🙂

The Invisible Man
Marbles I
You’re Gone
Angelina
Marbles II
Don’t Hurt Yourself
Fantastic Place
Marbles III
Drilling Holes
Marbles IV
Neverland

Go
Waiting to Happen
Rich
Three Minute Boy
Between You and Me

Quartz
The Space

The Damage
Cover My Eyes

Foto’s zijn hier te bezien