223 | Malheur
Excuus voor het rustige karakter van deze site de laatste week. De griep was hier voornamelijk debet aan. Inmiddels begin ik weer op te krabbelen en met mij hopelijk ook de update-frequentie.
Excuus voor het rustige karakter van deze site de laatste week. De griep was hier voornamelijk debet aan. Inmiddels begin ik weer op te krabbelen en met mij hopelijk ook de update-frequentie.
Het was zo’n typisch geval van ‘jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me had’. Op een mistige avond reed ik door het polderieke land tussen Rosmalen en Empel. Normaliter schenk ik (te?) weinig aandacht aan het voorbijtrekkend weilandschoon, maar toen ik per ongeluk mijn blik naar links richtte stond ik oog in oog met een honderdtal zwanen. Niet letterlijk ‘oog in oog’ natuurlijk, want dat is behoorlijk lastig met zoveel gevogelte. Maar het was een bijzonder surrealistisch tafereel. Een weiland is normaliter voorbehouden aan de koe, het schaap of desnoods het paard. Maar zwanen ? Ze stonden écht gewoon te grazen, met de snavels in het gras. Het was een bijzonder fotogeniek moment. Alleen jammer… enfin
Leve de vrijval. Die van het (premie)spaarloon. Op 30 december bleek er een prettig bedragje bijgeschreven te zijn op m’n spaarrekening. Geen momentje getwijfeld en direct een AOpen DVRW2412PRO dvd-brander besteld. Een aantal maanden geleden begon ik met het experimenteren met SVCD (video op een cd-rom, voor degenen die nu met de oren flapperen). De kwaliteit daarvan bleek toch te matig om succes te hebben, zeker in vergelijking met DV-AVI (het materiaal dat een digitale videocamera kan produceren). Aldus werd het tijd voor een kleine investering.
Maakt u zich overigens geen zorgen: de rest van het spaargeld wordt vooralsnog niet verbrast. In juni komt namelijk Kindje Schrijvers De Tweede. En die kost ook geld 🙂
Vraag je je ook wel eens af waarom je de afzonderlijke namen van bevriende stellen altijd in dezelfde volgorde opnoemt ? Lastige vraag ? Dan zal ik het anders zeggen. Ik probeer namelijk mijn zojuist ontdekte wetmatigheid uit te leggen. In een relatie brengt elk van de ‘leden’ zijn eigen vrienden/vriendinnen uit het verleden mee, je maakt als stel weer nieuwe vrienden of eenieder maakt zijn eigen vriendjes en vriendinnetjes tijdens de duur van de relatie. Er zijn dus eigenlijk 3 manieren waarop je je vriendenschare kan uitbreiden. Deze 3 varianten bepalen in grote mate de Wijze van Naamgeving in de Dagelijkse Omgang.
Stel, mijn jeugdvriend heet Xander en die trouwt later met Wendy. In de dagelijkse spreektaal heet dit stelletje voor altijd ‘Xander en Wendy’. Draai het om en het lijkt ineens heel ander volk. ‘Wendy en Xander ?’ Nooit van gehoord. Voor mijn vrouw geldt hetzelfde. Vrienden/vriendinnen die van haar kant worden ingebracht in de ‘boedel’ staan altijd vooraan in de Naamgeving. De vlieger gaat natuurlijk niet op voor vrienden die je met z’n tweeën maakt. Wanneer je SAMEN vriendjes en vriendinnetjes weet te vinden (op vakantie of zo, of wanneer je nieuwe buren krijgt) gaat een ander mechanisme werken: de man komt op de eerste plek in de Naamgeving. Echt waar. Het is te rolbevestigend voor woorden maar de vrouw bungelt in de Naamgeving altijd achteraan.
Projecteer deze theorie maar eens op je eigen vriendenkring. Wedden dat het klopt ? Ik heb voor mezelf geen enkele uitzondering kunnen vinden. Behalve dan voor mijn ouders. Mama komt eerst ! Alhoewel: die kende ik natuurlijk ook het eerst 😉
Nu nog een mooie naam voor deze theorie. De ‘Wet op de Volgorde van Naamgeving van Stelletjes in de Dagelijkse Omgang’ lijkt me een tikkeltje aan de lange kant. Suggesties zijn welkom.
Met vlag ende wimpel. Boschlogie II zit er op en na 13 zaterdagochtenden heb ik het felbegeerde certificaat op zak. Welk recht geeft op de cursus Boschlogie III. Maar dat is iets voor volgend jaar. Voor nu is het eerst even genieten van deze geweldige prestatie.