De oplettende lezer onder u is wellicht al eens gestruikeld over de sectie ’t-shirts’ waarin een fijn visueel overzicht wordt gegeven van mijn popshirtcollectie. Daarin wordt ook gewag gemaakt van het ontbreken van de oudste stukken uit deze verzameling als gevolg van frequent wassen en strijken.

Nu was mijn eega dit weekeinde druk doende met het opruimen van de zolder en wat schetst de verbazing (u voelt hem al aankomen): daar werden 2 exemplaren hervonden, waarvan er 1 zelfs niet eens op het ‘vermist’-lijstje voor kwam. Derhalve hulde aan de nestdrang ! Binnenkort dus ook te bewonderen in de shirt-afdeling.

Ps voor de volledigheid: het ging om het shirt van Kick (Inxs) en een prachtig zwart exemplaar van The Jack of Hearts (Desire).

‘Het nummer heb je stiekem wel eens gezongen en dat heeft je vervuld met een onbestemd gevoel…’.

Dat kun je wel stellen, ja. ‘And when the rain begins to fall’ van Pia Zadora en Germaine Jackson is zo’n mooi voorbeeld.

“Muziek heeft geen positief effect op de prestaties van mensen. Ook draagt muziek niet bij aan een betere werksfeer.”
Nou zal die effe lekker worden. Waarom is muziek voor een ongeboren baby wel goed en voor een volwassen baby niet ? Wat een flauwekul (zei hij, terwijl hij in zijn mp3-speler nogmaals op Volumia! dubbelklikte)

“He is one of the very few jazz musicians of our time who had the ability to improvise and swing at a constant tempo. When Miles played a tune it became part of his soul and it never lost character”.
Ik duik steeds meer into oldschool jazz lately, naast de moderne varianten die Jazzanova en St. Germain op de mat leggen. Miles Davis roept emoties op van heb-ik-uwes-daar. Heerlijk.