195 | Kansas City
Een heerlijke avondje nostalgie. Level42 in 013. Mark King bast nog immer als een sneltrein en zijn stem heeft de tand des tijds prima doorstaan. Dat de rest van de bezetting helemaal niks van doen heeft met dé Level van de jaren 80 mag de pret niet drukken. Enthousiaste kinders waarvan 1 uitgerust met sax deden hun uiterste best Mark King naar behoren te begeleiden. En hoe !
013 was nog goed vol gelopen (hoewel niet uitverkocht) en het voorprogramma Mo’Jones was voor de afwisseling eens wél leuk. Een humoristisch én muzikaal verantwoorde aanrader uit NL. Level42 deed een greep uit de grote oude hitsdoos en toverde de voorspelbare hits als ‘To be with you again’,’Love games’,’Lessons in love’,’It’s over’ en ‘Hot Water’ uit de hoed. Met verve vertolkt, overigens. Dat 95 procent van de bezoekers ook kwam voor deze nummers (van ná hun vercommercialisering, zal ik maar zeggen) was al snel af te lezen aan de response bij aankondiging. Mijn eigenste favorietjes waren ‘Kansas City Milkman’,’Starchild’ (slechts een stukje) en ‘Living it up’. Duidelijk minder bekend bij datzelfde gros publiek. De toegift was minimaal (2 nrs) maar dat mocht allemaal de pret niet drukken. Level funkt nog steeds !
Setlist:
Almost there
Love games
To be with you again
Children say
Seven days
Dream crazy
It’s over
The sunbed song
Kansas city milkman
Lessons in love
The sun goes down
Starchild
Running in the family
Something about you
Hot water
The Chinese way
volgens mij was Mark Knopfler de frontman van Level 42 en Mark King van de cd-reclame.
Living it up was een van jou favorieten. Het publiek reageerde daar wat lauw op, begreep ik. Als ik echter naar je lijstje kijk dan hebben ze die volgens u helegaar niet gespeeld. geen wonder dat er dan geen reactie was. Hoe zit dat nu? Heeft het jan-groepjes -van-drie-systeem gefaald?
Een aantal misverstanden even uit de weg ruimen: Rean is duidelijk in de war met Paul King, die tegenwoordig inderdaad zijn centjes verdiend met TellSell-toestanden terwijl hij vroeger toch zo leuk kon zingen over ‘Love and pride’ onder de noemer King. En Mark Knopfler heeft helegaar niks van doen met Level42 en daar ben ik erg blij om. Het was al een drama dat ie bij Dire Straits zat, maar nu hij solo is wordt ondergetekende er nog steeds niet vrolijk van. Dus Rean: Mark King is van Level42, Paul King is troosteloos afgezakt en over Knopfler heb ik het uit principe liever niet 🙂 Mocht Rean’s opmerking licht cynisch zijn bedoeld, omdat hij drommels goed weet wie King, King en Knopfler zijn. dan was dat niet helemaal duidelijk. In dat geval vergeeft u mijn overdreven enthousiaste uitleg omtrent de heren King, King en Knopfler.
Daarnaast heeft Patrick helemaal gelijk: ik was in de foutieve veronderstelling dat het nummer ‘The sun goes down’ ‘Living it up’ heette. Men (in casu Mark King) zingt in het nummer 500x ‘living it up’, wat mijn fout verklaart. Maar het blijkt dus anders te heten. Jan signaleerde dit al, vandaar dat het op de setlist (met dank aan Jan, doch deze heeft ‘m niet zelf onthouden middels het door Patrick aangehaalde systeem) dit al was aangepast. Het moge duidelijk zijn dat ‘The sun goes down’ wel degelijk ten gehore is gebracht. Ik dank u.
ik hoop maar dat rean humor heeft, want zo niet dan heeft ‘ie de ballen verstand van muziek.
hulde vervolgens voor patrick die toch erg aandachtig gelezen heeft. zeker geen broncode nodig op deze pagina? 😉
tsja, ik kom uit 1977, misschien vandaar de gebrekkige kennis en het door de war halen van de namen.
wel relaxed uitgelegd trouwens!
Het is je vergeven 🙂 Blij dat ik als ‘oudere jongere’ nog wat poponderwijs kan geven… ahum… Nu ik dit zo teruglees, klinkt ‘King, King en Knopfler’ trouwens als een hele kekke advocatenpraktijk…
wil je echt iets meer weten-
over mark king van level42
kijk eens op forevernow.com
daar vind je alles
gr nico