Het was zo’n typisch geval van ‘jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me had’. Op een mistige avond reed ik door het polderieke land tussen Rosmalen en Empel. Normaliter schenk ik (te?) weinig aandacht aan het voorbijtrekkend weilandschoon, maar toen ik per ongeluk mijn blik naar links richtte stond ik oog in oog met een honderdtal zwanen. Niet letterlijk ‘oog in oog’ natuurlijk, want dat is behoorlijk lastig met zoveel gevogelte. Maar het was een bijzonder surrealistisch tafereel. Een weiland is normaliter voorbehouden aan de koe, het schaap of desnoods het paard. Maar zwanen ? Ze stonden écht gewoon te grazen, met de snavels in het gras. Het was een bijzonder fotogeniek moment. Alleen jammer… enfin