237 | Memory lane (4)
Het begin van de zomer van 1987 1988 stond in het teken van Werchter. Ons 2e 3e festivaljaar, en na 2 3 Pinkpops werd dit het 1e buitenlandse spektakel. Samen met Ernst ingescheept in een bus, in het holst van de nacht ergens in de buurt van het station van Nijmegen. Via een dwaaltocht over Utrecht (!) uiteindelijk in het Belgische beland. En dat eigenlijk maar voor 1 band: INXS. De week ervoor waren we druk in de weer geweest met kwasten en een enorm laken om een spandoek te maken. Het logo van de lp ‘Kick’ werd enorm uitvergroot en sierde het doek op imposante wijze. Gewapend met potlood, lineaal en gum werd het ontwerp nauwgezet opgemeten met als enige referentie de hoes van de plaat. Internet was er immers niet; tegenwoordig hadden we dat een stuk digitaler aangepakt. Of het mijn exemplaar was of dat van Ernst weet ik niet meer, maar ik meende laatst toen ik de lp weer tegenkwam (wat me overigens inspireerde tot dit deeltje 4 van ‘memory lane’) de afdrukken van het overtrek-potlood in de hoes te kunnen bespeuren…
Op het moment supreme raffelde de band ietwat plichtmatig een korte set af en vertrok zelfs zonder toegift. Hoe het nu precies kwam weet ik niet meer, maar het spandoek heeft nooit het daglicht mogen zien. Waarschijnlijk was het te druk om ons heen, of waren we gewoon met een te kleine bezetting voor een dergelijk groot doek. Het paste achteraf gezien eigenlijk ook niet op dat moment. De teleurstelling om het ongeïnspireerde optreden rechtvaardigde geen blijk van enthousiasme in de vorm van een dergelijk kolossale loftuiting.
Tijdens de terugreis die een ware martelgang bleek heb ik nog wel even in de rugzak gekeken waar het dundoek in zat. Dat is ook meteen het laatste dat ik er ooit van gezien heb. Of het überhaupt het daglicht nog eens heeft gezien weet ik niet. Ik vermoed dat het geëindigd is als afdeklaken bij schilderactiviteiten of zo. Toch eens navragen bij Ernst. Jammer dat we er geen foto van hebben gemaakt.
ik las ‘m en dacht ‘iets klopt er niet’. ik ben ook wel eens naar werchter geweest en heb daar ook wel eens inxs gezien. maar niet in ’87. en via het inmiddels dus wel bestaande internet ontdekte ik dus dat je 1988 zult bedoelen. in ’87 stond peter gabriel er. aaaahh! maar goed, ’88 was een legendarisch jaar. ik herinner me enorm veel regen (maar dan ook echt enorm veel regen), een indrukwekkende john hiatt (toen al), vaag iets van inxs dat mijn bandje toen niet was, enorm veel enthousiasme van met name de belgische bezoekers bij het optreden van een ongetwijfeld goedbedoelende canadees (aaah! daar is die gozert van adams weer!) en een erg indrukwekkend optreden van sting. ‘it’s a big enough umbrella but it’s always me that ends up getting wet’. en drijfnat was ik toen ik na een lange dag en een flinke wandeling in de auto van mneer verbruggen stapte.
Helemaal correct. Het heet dan ook niet voor nix ‘memory lane’, en ’s mans memory kan af en toe een steekje laten vallen. Toeval wil dat ik vanavond het toen gescoorde INXS-shirt terugvond (inderdaad, met het befaamde Kick-logo). Het was verloren gewaand, maar binnenkort te bewonderen op de popshirtpagina die nodig weer eens geupdate moet worden.Bryan Adams was inderdaad ruk, maar de Belgen lustten er wel broodjes van. Monheer Sting, daarvan heug ik mij weinig. Texas, dat weet ik ook nog. Erg leuk met een Stevie Wonder-covert. Ik wilde ook nog iets schrijven over andere artiesten van die dag, maar schijnbaar laat mijn geheugen me dusdanig in de steek dat ik allerlei edities van verschillende popfestiva door malkander begin te gooien. Carmel en Los Lobos waren er ook nog. Geen Texas dus, dat was een jaar later en daar was ik niet eens bij… Duh !