250 | Pink
27 februari 2003 | roel | muziek
Ha! Vandaag is het bewijs geleverd dat ik nog meekan met mijn bijna 34 jaartjes! Ik vind ‘Family portrait’ van Pink namelijk een waanzinnig goed nummer. En dan schijn ik er bij te horen volgens TMF, MTV en trawanten. Hulde aan mezelf. En aan Pink, want dat rare kind mag ik wel. Doet gewoon lekker waar ze zin an heeft en gaat lekker recht in tegen de wens van haar platenmaatschappij. En daarbij zingt ze in dit nummer er zo lekker nét tegenaan. Eerst die stembandjes een beetje laten vieren om ze vervolgens weer een reepje aan te trekken. Prachtig. Volgende week in de Verrukkelijkste, dat kan ik u alvast verklappen.
En passant heb ik zojuist het 250e bericht geplaatst. Het kan niet op.
jammer, jammer. je mag natuurlijk vinden wat je wilt, maar volgens mij is dat gewoon een draak van een nummer. lekker pathetisch, zware clip erbij en madam denkt te kunnen scoren. ja, bij 16-jarige leeghoofdjes, maar toch niet bij het enorme brok intellect dat roel heet? als je ‘family business’ 1x gehoord hebt dan heb je toch helegaar geen behoefte meer aan dit soort slappe happen?
Ik weet het, ik weet het. Alle schijn heb ik tegen. Maar ik kan er niks aan doen. Net als wanneer je verliefd bent. Of zoiets. Of je hebt een gipsen been en aan de binnenkant jeuk. Daar kun je ook niks aan doen. Toevallig zingt Mijn Pinkje op een prachtige zoetgevooisde wijze haar liederen. Ik ben er weg van. Alleen jammer van al die (henna?)tattoo’s die zij te pas en te onpas laat verschijnselen…
oh ja, da’s makkelijk, gauw over verliefd zijn beginnen. de metafoor met het gips ende het been vind ik mooier, en ik had meteen een beeld van do die een podium op strompeld. als ik het goed begrijp valt madam pink met haar chanson voor uwes onder dezelfde categorie als dat zoetergevooisde do bij mij placht te doen. rest slechts 1 conclusie: raar fenomeen.
Dat zal wel. Feit blijft dat Do op vrijdag zal zingen en Pink helemaal niet. Hebben we allebei dus niks.
En strompeld is met een t.