Sinds een paar weken liggen de masters van Anoraknophobia te wachten op mijn kostbare tijd (zie hier). De komst van Jip zorgt er echter voor dat de tijd die thuis achter de pc kan worden doorgebracht schamel is. Maar dat neemt niet weg dat mijn snode plannen om een prachtige remix te maken van het album (nog) niet in de ijskast liggen.

Dat mixen doet me terugdenken aan Swingout Sister. Dat bandje had medio jaren 80 enkele hitjes waarvan ´Breakout´ toch wel de bekendste was. Het begon met een heel kort drumroffeltje. Takketaggetakketakketak-Tak. Prachtig.

Volkomen onwetend van het hoe, wat en waarom op het gebied van audiomixage zocht ik in die dagen wanhopig naar iets dat me kon begeleiden tijdens het gitaarspelen. Nu had ik een oude spoelenrecorder van m’n pa in bruikleen en met de schaar en tape kom je een heel eind. Met als resultaat een stukje eindeloze band met daarop dat prachtige intro. De hele dag speelde ik mee; mijn virtuositeit werd slechts gehinderd door het vaste tempo van het loopje. Het bleef slechts bij de ene dag, want de plakband die ik had gebruikt om begin en eind aan elkaar te lassen bleek niet erg geschikt voor zowel audio-band als spoelenrecorder.

Tegenwoordig mixed de eerste de beste asshole zichzelf in de top10. Loopjes maken doe je met de muis, daar komt geen plakband meer aan te pas. Des te meer waardering heb ik nu voor datgene dat mixers als Ben Liebrand en de doe-het-zelvers van de Bond van Doorstarters (Soulshow-Ferry Maat voor de intimi) toen voor elkaar kregen. Plak- en knipwerk van de bovenste plank. Hulde !