329 | alt.country.great
Afgelopen zondag stonden The Jayhawks in Tivoli. Na enkele mindere plaatjes te hebben gemaakt verraste de band vriend en vijand eerder dit jaar met ‘Rainy day music’. Helemaal terug naar de countryrock, een genre dat tegenwoordig niet meer zo genoemd mag worden en nu heel kek alt.country of ook wel Americana heet. Na medio jaren 90 allerlei personeelswisselingen te hebben ondergaan draait het tegenwoordig om Gary Louris, de man die vroeger op de achtergrond zijn zang- en gitaarpartijtjes speelde. Nu is hij de frontman en doet dat toch iets frivoler dan Mark Olsen (de zanger die eind ’95 de band verliet). Ook het piano-vrouwtje is inmiddels weg en zo zijn er nog 4 Jayhawks over. Dat dat de pret niet mocht drukken bleek spoedig.
De start van de set was rommelig met een zaalgeluid dat veel te zacht stond en een monitorgeluid dat aan alle kanten rammelde. Na 2 nummers kwam het echter allemaal goed. De pedalsteel leek het gemis van piano en hammond aardig te kunnen opvangen. Vooral de uitvoering van Sister Cry, langzaam uitmondend in een mistig reverb- en feedbackspektakel, was fenomenaal. Tivoli zat niet vol; de 1e ring (of zeg maar gewoon balkon) was afgesloten. Desondanks was het plezierig druk en kreeg de band aardig wat bijval uit de zaal. Het was een mooi optreden, alleen jammer dat mijn lieveling ‘Two angels’ niet werd gespeeld. Hoogtepunt: ‘Save it for a rainy day’, ‘Angelyne’ en ‘Sister Cry’.
Het voorprogramma werd verzorgd door de Nederlandse alt.country (daar is ie weer) band ‘The Yearlings’. Dit bandje bleek meer alt.country te zijn dan de Jayhawks en legde een prachtig optreden op de mat. Gewapend met een arsenaal gitaren waar de gitaartechnicus het bijzonder druk mee had bleek de Hollandse klei een vruchtbare bodem voor Americana van de bovenste plank. Dankzij de pedalsteel van René van Barneveld (ex-Fatal Flowers, ex-Urban Dance Squad), die er tegenwoordig bijzonder ingetogen bij zit, werd het een voorprogramma met een nostalgisch tintje. De cd gelijk aangeschaft en dat blijkt een prachtige plaat te zijn.
Leuk zijn ze!
Wie, de Jayhawks of de Yearlings ?
Ik hoop dat-ie beide bands bedoelt 😉
Bijzonder ingetogen? Ik stond op mijn kruk!
In de Yearlings moet ik me nog verdiepen….
Erwin, wees welkom op http://www.theyearlings.com. Cd’tje heet ook The Yearlings en ik gewoon in de platenzaak te vinden. Of via bol.com.
Sorry René ! Dat je op je kruk stond heb ik niet gezien. Ik bedoelde eigenlijk dat je podiumperformance vergeleken met je Fatal Flowers-tijd iets ingetogener is geworden 🙂 Niets ten nadele ervan, overigens !