[bericht voor webmakers] D’r wordt regelmatig afgegeven op het gebruik van frames voor de opbouw van een webpagina. Nu hou ik enorm van frames. Ze beperken de datastroom doordat allerlei randzaken zoals menu’s maar 1 x op het scherm hoeven te worden gemikt. Ze zorgen voor een rustige overgang wanneer je op een interne link klinkt: d’r zijn veel sites waarbij de complete pagina dan weer opgebouwd moet worden. Het grote nadeel is echter dat een link naar een pagina die in een frame MOET worden weergegeven altijd voor problemen zorgt. Met een beetje pech mis je dus al het moois van de hoofdpagina. Dat werd tot nu toe altijd heel kek door mij ondervangen door aan een BODY onload-eventje een functie te hangen die even kijkt hoe het zit met de opbouw van hetgeen er op uw scherm stond. Dit had weer als nadeel dat EERST de kale pagina werd geladen, vervolgens werd gecheckt of die wel in de frameset werd weergegeven, en zo nee: dan de hele frameset laden met de betreffende pagina weer in het juist frame. Een bijzonder vervelend verschijnsel, omdat het lijkt alsof je wordt doorgesluisd naar een andere site.

Laat dit nu een typisch geval zijn van de neus en het niet verder kijken dan die lang is ? 30 seconden Googlen maken in een klap een eind aan deze ergernis. Geen ‘onload’, want die activeert zich pas NA het laden van de hele pagina. Neen: gewoon een in-line script in de header. Zo gezegd zo gedaan. Een linkje als stationtenderness.roelenmichal.com/weblog/000356.php komt nu zonder dat u het merkt in de juiste frameset te staan. Twee jaar ergernis in 30 seconden verholpen.[/bericht alleen leuk voor webmakers]