439 | Wacht
Eindelijk. Aan anderhalve week wachten, wachten en nog eens wachten kwam vanmiddag om 15:14 een eind. De postbode. Met een dikke witte envelop. De plof op de mat was er dan ook naar. Het scheelde overigens niet bijster veel of ik had ’t ding zelf opgevangen, zo snel was ik bij de voordeur. Heel de wereld (en dan dus ook letterlijk; van Den Bosch tot in Zuid-Argentinië en Australië) zit al 10 dagen met smart te wachten op de speciale campaign-edition van Marillions nieuwe dubbelceedee Marbles. D’r waren wat problemen met de verzending, wat resulteerde in een ietwat verlate levering. ’t Is dat ik officieel op non-actief sta, als u mij had gezien had u de ‘non’ doorgestreept en er ‘hyper’ voor in de plaats gekozen. Onze postbesteller schept er namelijk genoegen in om op bijzonder wisselende tijden zijn ronde te doen. Elke dag dus tientallen keren van de zolder (u weet nog: schilderwerk) naar de deurmat. Ik stond bijna op het punt mijn webcamkabel te verlengen en de Logitech aan mijn voordeur te schroeven…
Enkele dagen geleden doken de eerste exemplaren in Duitsland en Frankrijk op, maar in Holland was nog geen knikker gesignaleerd. Tot vandaag. De Nederlandstalige vreugdekreten op het forum stemden mij vrolijk. Maar ook bezorgd. Die van mij zou toch wel zijn verstuurd ? En mijn naam zou er toch wel in staan ? Dan is er natuurlijk ook nog altijd zoiets als de grilligheid van TPG. Ik had iets na drieën al bijna de moed opgegeven toen de (volgens mij nieuwe zaterdag)bode het langverwachte meesterwerk afleverde. Mét mijn naam erin. Ik kan u helaas niet vertellen op welke pagina van het 128-blaadjes tellende boekwerk, want de heren waren zo snugger om de paginanummer te vergeten…De heren hebben toch een kekke paginanummering, maar dan precies waar je ‘m niet zou verwachten. Pagina 112 dus.
Mijn eerste luisterervaring is zojuist achter de rug. Eigenlijk de 2e, want de luistersessie in Utrecht was natuurlijk de vuurdoop. Maar eigenlijk ook weer niet, want dat betrof de 1cd-retailversie. Andere volgorde en vooral minder nummers. Alhoewel, ik ben nu niet verder gekomen dan CD1. In bad, via de koptelefoon. Ik kan het u aanraden. Ocean Cloud is voor de ouwe progneuzen onder u, Invisible Man is wellicht het mooiste dat ze ooit maakten en Fantastic Place is om de tranen bij uit je kop te janken. Zo mooi. Meer volgt. Het bad werd te koud voor CD2. Later meer.
‘I am perfectly sane’
but i am the invisible man
🙁 waalwijk is vooralsnog knikkerloos…
ach ja, ik wist wel dat er iets was met een schoone saeck en zo. ook in waalwijk is het knikkerseizoen vandaag begonnen. best een geinig plaatje volgens mij.
En nu 47x live?
47 ga ik iig niet halen. wel 4 extra optredens in duitsland aan de lijst toegevoegd en ook in engeland is nog uitbreiding van m’n schema te verwachten. dit is te mooi om te laten liggen.