446 | 9-

4 mei 2004 | roel | marillion en fish

Zoals verwacht was het Vredenburg-concert van een aparte klasse.
Hoewel het geluid iets minder helder was dan in 013 was de sfeer veel beter. Het begon al bij het wachten in de rij. For old time’s sake hebben we weer eens 45 minuten voor de gesloten Vredenburgdeuren gezeten. Het leek potdorie wel weer 1989. Vooral het nerveuze opstaan vanuit zitstand omdat je denkt dat de deuren opengaan om te concluderen dat dat niet zo is was weer een grappig om te zien. Een en ander resulteerde, naast een hoop hilariteit, wel mooi in perfecte zitplaatsen (we worden ook een dagje ouder, lezers) met fraai zicht op de prachtige show. Set 1 was nog mooier dan in Tilburg en met name Marbles III, Invisible Man en Neverland waren tranentrekkend mooi. Maar het hoogtepunt was Fantastic Place. Ik had even het gevoel dat Vredenburg loskwam van zijn Utrechtse grond en langzaam de lucht in zweefde. Ongelooflijk.

Normaliter wordt hagelnieuw songmateriaal relatief lauw begroet door het publiek, maar omdat een substantieel gedeelte van de bezoekers de plaat al via de pre-order in huis heeft (of er nog op zit te wachten) waren velen al op de hoogte van de geweldigheid van Marbles. De reacties op de diverse nieuwe songs waren dan ook bijna uitzinnig. De korte pauze van een minuutje of 5 was minder irritant dan in Tilburg, maar dat was meer omdat we wisten dat ie eraan zat te komen. H kondigde het van tevoren ook maar even fijntjes aan, vergezeld van wat excuses omtrent de leveringsproblemen van de pre-order.

Set 2 was ook vele malen beter dan in 013. Ik denk ook omdat we precies wisten wat we konden verwachten. En toch ook weer niet: het schrappen van Costa del Slough / Under the sun en het opvoeren van The Party blijkt een gouden greep. Een geweldig nummer met de grootste baggertekst uit de geschiedenis van Marillion, maar de tekst is toch niet belangrijk 🙂 Quartz was het hoogtepunt van de avond, d’r gingen een aantal mensen in mijn directe omgeving helemaal door het lint (oh en ikzelf ook). Bridge / Living with the big lie was ook fenomenaal, ja eigenlijk was alles geweldig. Zelfs Cannibal Surf Babe kon mij dit keer best bekoren. Alleen The Damage… Jan & Alain voorspelden dat ik óm’ zou zijn qua Damage tegen de tijd dat het Zwolle-concert geweest is. Ik betwijfel het. Ik heb even lekker de slechte foto’s van mijn memorystick gedelete en hopla: toen was The Damage al weer voorbij. Mooi rustpunt 🙂

Aan het eind van de reguliere 2e set stond Vredenburg weer op zijn kop. Dat het uiteindelijk met de toegiften weer als een nachtkaars uitging was verwacht. Met 10 minuten drummachine waarvan Ian er ongeveer 2 meetrommelt zakte de stemming met This is the 21st century weer naar een dieptepunt. Made again maakte nog wat goed, maar het is echt een miskleun van jewelste om 21C als 1e toegift te doen. Hopelijk gaat de band het zelf ook inzien. Eindconclusie: we zijn verheugd dat Vredenburg wordt opgekalefaterd en niet afgebroken. Zelfs aan het unieke karakter van de grote zaal wordt weinig veranderd, heb ik mij laten vertellen. Gelukkig maar, want het is Heilige Grond. Marillion voelt zich thuis in Vredenburg. En wij ook.

(De foto’s van deze avond zijn hier te bekijken…)

Setlist
The Invisible man
Marbles I
You’re gone
Angelina
Marbles II
Don’t hurt yourself
Fantastic Place
Marbles III
The Damage
Marbles IV
Neverland

Beyond you
Cannibal surf babe
The party
Quartz
Bridge
Living with the big lie
Between you and me

toegift 1
This is the 21st century

toegift 2
Made again

3 reacties op “446 | 9-”

  1. jan | op 4 mei 2004 | om 13:23 :

    pardon?
    ‘and she could smell the soil and the trees
    and see the succulent light from the little fires in his eyes
    pulling shapes out of the night
    she was enchanted’
    kan menig goedbedoelende liedjesschrijver een puntje aan zuigen dunkt me!



  2. Andre | op 4 mei 2004 | om 14:17 :

    Ik sluit me toch ook aan bij Jan. The Party is toch een behoorlijk sfeervolle tekst!?

    Jammer dat ik er niet bij kon zijn in Utrecht. Ergens wist ik wel dat Vredenburg beter zou zijn het altijd stugge 013.

    Maar het viel in mijn ogen al met al nog mee.
    De laatste keer The Hip in 013 was gewoon beroerd.



  3. roel | op 4 mei 2004 | om 14:40 :

    Ach, ik chargeer een beetje. Marillionfans wordt vaak verweten veel te slaafs en te volgzaam te zijn. Een kritieke noot her en der doet dan wonderen. Feit blijft dat 1 zwaluw nog geen zomer maakt: een paar aardige textuele vondsten zorgen er nog niet voor dat het meteen een lyriek hoogtepunt is ?

    The Hip moet je ook niet in 013 zien André. Die hebben Jan en ik gewoon 2 x achtereen in Paradiso bewonderd waarna we bewust afzagen van een vervolg in Tilburg. Wat we in A’dam zagen kon toch nooit meer overtroffen worden. Naar nu blijkt klopte die veronderstelling dus.



Reageer

Warning: Undefined variable $user_ID in /customers/a/5/3/stationtenderness.nl/httpd.www/2020/wp-content/themes/state2008/comments.php on line 69

(c) 2001-2020 StationTenderness