478 | Cuckoo
Met enige weemoed namen we vanavond afscheid van een bijzonder goedgevuld concertjaar voor wat betreft Marillion. Het achtste concert werd tevens een van de hoogtepunten van 2004 met wederom enkele verrassingen in de setlist. Het wat oudere publiek (vergeleken met gisteren) kwam wat trager op gang maar aan het eind ging het Utrechtse dak er alsnog compleet af. Niet voor niets werden Easter en Uninvited Guest van stal gehaald, iets wat in deze minitour tot nu toe nog niet gebeurde. Een prima zitplek deze keer, dankzij het meezittende verkeer en dito MacDonaldsbezoek. Dat de terugreis werd opgeleukt met een gigantische omleiding en een stukje file mocht de pret niet drukken. De aangeschafte Remixomatosis-cd (waarvoor ik ook nog heel trots 2 inzendingen had gemaakt, weet u nog) zorgde voor het nodige vermaak. Ooit willen weten hoe Marillion zou klinken als het een latin bruiloftorkest zou zijn geweest ? Kopen dat ding. Hilarisch.
Tot zover. 8 x. Het was me een waar genoegen. Het zal wennen worden de komende maanden…
The Invisible Man
Marbles I
You’re Gone
Angelina
Marbles II
Don’t Hurt Yourself
Fantastic Place
Marbles III
Drilling Holes
Marbles IV
Neverland
Bridge
Living with the Big Lie
Go
Waiting to Happen
Rich
Three Minute Boy (Let it be intro)
Between You and Me
The Damage
Uninvited Guest
Easter
Cover My Eyes
Gisteren deed mij maar weer eens beseffen waarom ik ook ooit al weer Marillionfan geworden was.
Het was prachtig.
Gelukkig had ook ik die remixomatosis aangeschaft zodat ook voor mij die absurde omleiding alsnog vermakelijk werd.
Cuckoo to you!
kijk, da’s handig, een onafhankelijk jurylid: we waren het er niet helemaal over eens of liedje 2 of liedje 7 het geinigste was. roept u maar!
Liedje 3 en 7 doen het voor mij. En nummer 4 van de bonusdisc. Onvervalste C&W met prettig vioolgerammel. 2 is 3x nix, qua mij dan.
Ik vindt nummertjes 1,2 en 3 eigenlijk wel geinig. Ik ben niet zo kapot van de mixjes van meneer Rapoport. Dat zijn geen remixen, da’s ff laten horen hoe jazzy de remixer wel niet kan spelen…. Met name die Number One mix gaat helemaal nergens over. Vocals en Muziek vormen daarop alles behalve een geheel.
Nummertje 4 op de bonusdisc is natuurlijk geweldig!! Met name voor al uw feesten en partijen !! 😀
Die Rapoport heeft anders een aardige zak euri overgehouden aan zijn keyboard-gefrunnik. Google eens op Rapoport en ontdek dat hij inderdaad geen amateur is. Waarschijnlijk niet eens een fan… Hoewel zijn Stef Meeder-sound mij niet echt aanspreekt heeft zijn MOTW-mix een voldoende hoog Mike Flowers-gehalte om ‘m lekker te doen zijn.
één woord: “Cheezy”
He Roelie,
Het was best aardig!
Mars
Donderdag na een paar biertjes besloten om met een paar andere “oude”mannen vrijdag in de auto te springen en vanuit Friesland Utrecht aan te doen.
(bijna net zolang als Eindhoven – Londen)
Zoveel gehoord over Vredenburg en Zwolle vond ik in Mei nogal tegevallen qua enthousiasme en geluid. Nerd gehalte was toen ook erg hoog.
(of moet ik zeggen Anorak gehalte) Maar allemachtig!! wat was het fantastisch!!
Invisible Man liet mij met open mond op mn stoeltje achter. En dat was nog maar het eerste nummer.
Ik had dus toch gelijk, ze zijn niet te evenaren!!
Zocht ff een plaats om het van me af te schrijven, mn vrouw begrijpt me toch niet
😉
Wacht met spanning af op de DVD en de volgende CD.
Groeten en veel plezier op het weekend volgend jaar
Strange Engine
Dat ken ik. Vroeg ‘begreep’ mijn vrouw me, sterker nog; ze ging zelfs altijd trouw mee naar Fish en Marillion. Maar op een of andere manier is ze ergens along the way afgehaakt. Jammer maar helaas.
Mijn vrouw is ook afgehaakt. Eigenlijk niet eens omdat ze het slecht vindt, maar ze noemt het zelf vaak ’te zwaar’. Met name Brave. Ze heeft er waardering voor maar vindt het gewoon een beangstigende plaat.
Ze baalde wel dat ze niet mee was gegaan toen ik vertelde dat ‘Waiting to Happen’ gespeeld was. Toch wel een van haar favorieten.
Ik heb de laatste plaat van K3 gehoord. Da’s pas beangstigend 🙂