Als ik roep ‘Eugene’, ‘Tuck the man’ én ‘Las Vegas’, als u vervolgens weet van de hoed en de rand qua Hallo Venray en als ik dan weer vertel dat deze drie nummers werden gespeeld door onderhavig trio, dan weet u op uw beurt weer dat het prima toeven was in de kleine zaal van 013 hedenavond. Prettig gevuld – niet te druk en niet te rustig – deden Henk Koorn cs. anderhalf uur lang een greep uit de oude en nieuwe doos. De energie spatte van de bühne; met name Henk Jonkers mepte zich letterlijk drie slagen in de rondte. De nieuwe nummers stonden als een huis met als hoogtepunten ‘Travelling’, ‘I know what the problem is’ en ‘Paris’. De volgende keer neem ik overigens een handwapen mee om dat ongelikte volk te fusilleren dat het schijnbaar doodnormaal vindt om overal dwars doorheen te gaan staan ouwehoeren. Standrechtelijk executeren dames en heren. Ga in een kroeg zitten of voor mijn part lekker thuis, als jullie maar opsodemieteren. ‘Paris’ en ‘Miracles’ werden zó prachtig door Koorn solo vertolkt; de kippenvellen hadden erbij kunnen hangen als het rumoer niet zo enorm was geweest. Tuig. Zo, dat moest er even uit. Wat verder opviel was a) de enorme sprong vooruit van Henk’s gitaarspel en zijn tevens bijzonder goede zang, b) de volstrekte ongeinteresseerdheid van de man achter het monitor-mengpaneel en c) de looks van Koorn: de tijd schijnt geen vat op hem te hebben. Driewerf hulde voor deze prachtige avond.

Prijzenswaardig was ook Soundsurfer, het voorprogramma. Muzikaal had het wat weg van Beatcream danwel Foo Fighters, maar het enthousiasme van de heren vergoedde veel. Ik heb ze slechter gezien, qua voorprogramma dan. De door de drummer meegezongen gitaarsolo was een geinige gimmick en tevens ook meteen het hoogtepunt. Dat een van de mannen zich bij Jovink gaat vervoegen mag u voor kennisgeving aannemen en ook weer meteen naast u neerleggen.

Foto’s hier