1986 was de eerste, 1999 (voorlopig?) de laatste. Pinkpop heb ik het over. Slechts 2 afleveringen sloeg ik over wegens andere verplichtingen. Ik ga ooit nog wel eens tellen hoeveel uren ik op Pinkpopdixies heb doorgebracht. Hoeveel meter frikandel er op de BBQ is gelegd (en in de lucht geslingerd is). Hoeveel verschillende bandjes ik heb gezien.

In die gloriedagen begin jaren negentig riepen we altijd dat we over 20 jaar nóg zouden blijven komen, maar dan met onze kinderen. Nou, de een na de ander haakte af en in het Pinksterweekeinde van 1999 sloten we (nog maar) met zijn drieën het hoofdstuk Pinkpop in stijl af… En als het dit jaar met de kaartverkoop echt zo belabberd gaat als de geruchten doen geloven dan zit de kans erin dat we nooit meer met onze kids naar Landgraaf hoeven af te reizen. Volgens diverse bronnen komt het totaal aantal verkochte kaarten op dit moment nauwelijk boven de 15.000. Echt waar.

Een dramatische ontwikkeling die naar mijn mening een paar jaar geleden werd ingezet toen Jan Smeets en Mojo het aardig vonden om hun pijlen te richten op de allerjongsten onder de potentiële festivalgangers. Daarbij over het hoofd ziend dat de dertigers van nu ook nog best het een en ander van muziek weten en zeker financieel gezien aardig wat meer in de Pinkpoppap te brokkelen hebben. Gemiste kans. En nu is het te laat, want waar andere festivals (lees Werchter) de Grote Namen aantrekt en daarmee ook een bomvol festivalterrein daar laat Pinkpop nu jammerlijk steken vallen. Boter noch vis, kant noch wal. Jammer, want ik had over een jaar of 10 best met mijn zoon op mijn schouders in de 3fm-tent willen staan springen. Ach, Parkpop is ook leuk. En gratis. En met Fish, De Dijk, Elvis Costello en Killing Joke zéker leuk voor dertigers 🙂