Geheel geruisloos gleed The Mission met me mee de 21e eeuw in. Medio jaren tachtig riepen wij ‘The Mission’ in één adem met The Cult, The Waterboys, The Smiths en The Sisters of Mercy. Met het uitsterven van veel van deze tijdgenoten verloor ik ook The Mission uit het oog. Na de release begin jaren negentig van The Masque, een tegenvallend werkje waar Wayne Hussey en de zijnen schijnbaar weinig inspanningen voor hadden verricht, haakte ik af.

Een paar jaar later verscheen er nog een soort van verzamelaar waarop de grotere hits van de band door Hussey waren geverherarrangeerd. Aardig, alhoewel ik dat zag als de allerlaatste stuiptrekking. Groot was dan ook mijn verbazing toen enkele weken bleek dat The Mission nog gewoon The Mission was en zelfs weer naar A’dam zou komen. Dat er van de originele bezetting niet veel meer over is dan monheer Hussey zelve, dat mag de pret niet drukken. Daar maakten we bij Level42 een aantal jaar geleden ook helemaal geen punt van.

Vanavond dus te bezien in Paradiso. Naar ’t schijnt met veel ouwe meuk. En dan doel ik op meuk uit de jaren tachtig. Als ‘Tower of strength’, ‘Severina’, ‘Beyond the pale’ en ‘Deliverance’ een snaartje bij u doen trillen, dan weet u waar u zich vanavond kunt melden…