581 | 2 Gezichten
En toen was het allemaal ineens voorbij. De naar alle waarschijnlijkheid allerlaatste livevertolking van Misplaced Childhood die ik ooit zal meemaken. De weemoed was tastbaar bij het uitsterven van White Feather. De plaat die ikzelf helaas nooit live opgevoerd zag worden door Marillion-in-originele-bezetting is de afgelopen 4 dagen nog unieker geworden dan ze al was.
Het werd een avond met 2 gezichten. De zaal kwam niet echt los tijdens de solo-set en ook ikzelf zat met mijn hoofd nog meer in Paradiso. Ik vreesde voor het ergste. Maar met het instarten van La Gazza Ladra tijdens de pauze leek het wel of er een knop om ging. Tivoli ging alsnog volledig uit zijn dak om zelfs de niet verwachte extra toegift (wederom Fugazi) af te dwingen. En dat terwijl de roadies het podium al aan het ontmantelen waren.
Kompaan Marcel ontving overigens de Golden Handshake van Fish tijdens Market Square Heroes en gaat de komende tijd zijn rechterhand niet meer wassen. Qua fotografie was het vandaag smullen geblazen; zelden stond ik zo vooraan. Tenminste, met camera…
Foto’s zijn aldus wederom hier in grote getalen te bewonderen. De setlist kunt u kopiëren van gisteren, met dien verstande dat er een streep door Brother 52 mag en daarvoor in de plaats Numbers kan worden gezet. Een niet al te gelukkige wijziging, maar goed, je kunt niet alles hebben.
’t Zal wennen worden, morgenavond. Ik denk dat ik de DVD van Enschede 2002 nog maar eens een zwiep geef. Met daarop een inmiddels door 3 véél betere uitvoeringen ingehaalde versie van Misplaced Childhood. Do you remember…
He Roellie,
En of ik The Golden Handshake kreeg! Wat een rare avond eigenlijk. Eerst een te mat Tivoli om vervolgens eens ff lekker uit mijn bolleke te gaan. Fellini moment, ik dacht het wel. Hoewel je het gisteren al aangaf dat het waarschijnlijk de laatste keer is dat we Misplaced live gehoord hebben realiseer het me nu pas echt. En dat maakt de avond helemaal bijzonder! Here we comming on the road!!!
Roel,
Ik was er zondag bij in Tilburg, erg leuk om te lezen hoe het in Amsterdam en Utrecht was. Heb natuurlijk erg veel spijt dat ik daar niet bij was, maar los daarvan ben ik toch erg gelukkig dat ik er toch één heb kunnen beleven… het was inderdaad zeer bijzonder. En dankzij jouw foto’s kan ik er nog langer van genieten. Heerlijk! Bedankt!!
groetje van an
Had Fish al zo’n 15 jaar niet meer gevolgd,en zal dat de komende 15 jaar ook niet meer doen.
Maar gelukkig,smaken verschillen!
Neen het was nog niet voorbij. Gisteren in een bomvol E-Werk te Keulen was het nog één keer feest. Super sfeer een aaneenschakeling van hoogtepunten. Ook Duitsland ging voor de bijl. Fugazi!