Mijn hemel, het was het wachten meer dan waard! Na krap 4 jaar tijd vonden 5 heren uit Canada het weer eens tijd worden om de oceaan over te steken. Aldus was een zinderend Paradiso was getuige van wederom een geweldig optreden van The Tragically Hip. Vanwege een ingelast Schotlandbezoekje moest ik ditmaal helaas het vertrouwde gezelschap van Briljantje ontberen. Maar schijnbaar vinden mensen het leuk om tegen alleengaande concertbezoekers aan te praten, want ik raakte aan de praat met een piepjong stelletje uit Canada dat al maanden op de motor door Europa aan het trekken was. Bij binnenkomst van Amsterdam reden zij gisteren stomtoevallig Hip-gitarist Paul Langlois tegen het lijf, volledig onwetend van het aanstaande optreden van hun favoriete bandje van thuis in Amsterdam die avond. Meneer L. gaf ze vrijkaartjes en gooide er gelijk nog 2 afterparty-passen in. De mazzelaars. Mijn Canadese buren raakten overigens al snel betoverd door het prachtige Paradiso en de vibe die er als altijd heerst.

Gordon Downie overigens ook; de man was goedlachs doch niet erg spraakzaam. De muziek mocht zijn werk doen. En hoe:

Springtime in Vienna
New Orleans is sinking
The Lonely End Of The Rink
Gus the Polar Bear
Ahead By A Century
Gift Shop
Lionized
Summer’s Killin’ Us
Bobcaygeon
Little Bones
You’re Not The Ocean
At The Hundredth Meridian
The Last Of The Unplucked Gems
Poets
Grace, Too
Fire In The Hole

Heaven Is A Better Place Today
Pretend
Blow At High Dough

Prachtige set met als uitschieters 100th Meridian en Gems. Maar bovenalles Bobcaygeon. Wat een nummer. Ditmaal helaas geen foto’s: dat lukt niet als je je camera vergeten bent. Ik ga ’t vanavond rechtzetten in Tivoli ! Heerlijk vooruitzicht, wetend dat The Hip de hebbelijkheid heeft om elke avond een compleet andere setlist tevoorschijn te toveren. Dat belooft wat; ik heb Nautical Disaster en Courage nog niet gehoord.