Tja, moeten we nu blij zijn met het feit dat Marillion weer op Pinkpop mag gaan spelen? Aan de ene kant is een festival waar enkele (tien?)duizenden mensen op af komen natuurlijk altijd leuke exposure. Maar als u weet dat het hier Pinkpop Classic betreft, een nieuw initiatief van Jan Smeets om de wat oudere popliefhebbert naar zijn Megaland te lokken, dan ziet het plaatje er wat anders uit. Zo staan er allemaal – met respect – oude lullen op de affiche. Status Quo bijvoorbeeld. Steve Harley. Wishbone Ash. En Mink DeVille. Die is overigens nog wel verantwoord, want samen met Marillion is hij de enige act die tussen toen en nu nog gewoon lekker muziek is blijven maken. De rest is op zijn minst ontbonden geweest, gepensioneerd of nog erger. En aangezien Marillion zich tegenwoordig – zelfbenoemd – schaart tussen Keane, Radiohead, Talk Talk of Massive Attack is het op zijn minst gezegd een vreemde keuze om op een aanbod van dit golden oldies-gebeuren in te gaan. Marillion zal vermoedelijk een ietwat vreemde eend in de Limburgse bijt zijn. Maar goed, letterlijk nemend heeft Jan Smeets natuurlijk het gelijk aan zijn zijde, want in 1984 stond Marillion al eens op de bill van Pinkpop. En dat was immers het criterium. Tsss, is het al weer 23 jaar geleden? Bij nader inzien lijkt de contractering van Marillion ineens een hele logische keuze… 🙂