Die Olympische Spelen kunnen veel en veel korter. Niet dat ik me niet amuseer, integendeel. Menig uurtje slaapgebrek is mij reeds ten deel gevallen. Ze kunnen korter omdat ze worden gekenmerkt door Het Creatief Combineren Van Sporten. Ooit kwam het IOC erachter dat er eigenlijk maar een handjevol échte wintersporten zijn. Ijshockey, langebaanschaatsen, kunstrijden, bobsleeën, skiën en schansspringen. Met een beetje mazzel qua weeromstandigheden heb je die ‘events’ wel in 1 middagje afgewerkt, inclusief opening- en sluitingsceremonie. Maar dat is natuurlijk commercieel-technisch niet prettig. Nu zijn bobo’s aardig behept met de fantasie, dus besloot men een aantal disciplines te gaan combineren. “Zeg Henk, as ge nauw es achterste voren op diejen rodelslee goat liggen meej oewen kop noar beneejen, es kijke of dè leuk d’r uit ziet !” En voila, het skeleton was geboren. Of die schansspringer die nog een kilometertje of 15 terug moest lopen naar het hotel. Hij had die lange latten toch bij zich ? Hopla, daar was Noordse combinatie !

Nu moet ik niet al te hypocriet worden, want wij als Nederlanders zijn toch van mening dat het allround schaatsen eigenlijk de ultieme schaatsdiscipline is ? Welnu, in het licht van deze theorie is dat dus ook maar een verzonnen sport. Zeg, laten we die 4 afstanden voor de gein maar eens bij elkaar tellen. Maar dat terzijde, want dat is geen Olympische sport. Nog niet althans. Ik voorzie over 4 jaar weer een aantal spannende nieuwe wintersporten als gevolg van de combinatiedrang van het IOC. De duur van de Winterspelen moet in de toekomst namelijk minstens die van de Zomerspelen evenaren. Da’s fijner voor de sponsors. Het allroundschaatsen zal dan nog de meest normale van die nieuwerwetse sporten zijn. Ik dacht zelf aan het ‘Mogulvliegen’. Een buckelpiste met daarin opgenomen niet 2 van die kleine schansjes, neen, 2 90-meterschansen. Benieuwd hoeveel athleten dat overleven.

Maar het meest pleit ik persoonlijk voor ‘Reverse Biathlonspringen’. Eerst 15 kilometer achteruit langlaufen. Daar tussendoor moet de Reverse Biathlonspring-athleet proberen een aantal schietschijven te gooien op een geweer dat op 100 meter afstand ligt. Als klap op de vuurpijl moet de 120-meter schans worden beklommen en dan niet via de trap maar via de schans. Zonder hulpmiddelen. Degene die het eerst boven is krijgt een zoen van Erica Terpstra. Als die erbij is dan, tenminste.

klinkt: Noa > Beautiful that way